Neste outro t¡tulo in?dito e de aparici¢n p¢stuma fai oautor simult neos os anos dunha soa existencia, estremecida esensible, cos s?culos todos do mundo, que bulen nas copas das rbores mentres as s£as ra¡ces descansan no infinito. 

Ocorre, ese encontro da sensibilidade coa verdade, na hora en que o bosque flota entre o sono e o real agasall ndolle epifan¡as aquen ten os sentidos alerta: ? dicir, o poeta e, canda el, n¢s, osseus lectores. E os versos que Torneiro mediu pacientemente na b scula de precisi¢n da Idea p¢¤ense ao servizo da Vida. 

Einst lannos na festa da fala, e disp¢¤ennos para a loita contra oesquecemento, e comprom?tennos   fin coa defensa da beleza necesaria.Ax£dannos as¡ a rectificar, ao abeiro da lectura e co guieiro damellor poes¡a, a eternidade e un d¡a da nosa condena a ser homes emulleres, transform ndoa, celebrativamente, no agasallo da eternidadee un d¡a de sermos mulleres e homes £nicos e irrepetibles. Na vixiliado bosque, territorio do so¤o, rep£blica da palabra. Coa dose xusta da harmon¡a posible.